Oh, wat vliegt de tijd. Het lijkt haast gisteren dat ik mijn scriptie voltooide in het bedrijf van mijn vader. Daarna ben ik hier gelijk in dienst gekomen. Veertien jaar geleden was dat. Toen al hield ik ervan om processen te bedenken, te verbeteren en de organisatie te perfectioneren. Ook kreeg ik de Rotterdamse ondernemers- en vechtersmentaliteit van huis uit mee. Dat betekent dat ik weet hoe ik het hebben wil en daar ook graag hard voor werk.

Verandering is nodig om te overleven. En overleven was de laatste jaren een belangrijk thema bij Beers. Verdere digitalisering was een van die veranderingen die ik heb ingezet. Een verandering waar ik jaren geleden de noodzaak van zag. Alleen zo kunnen we blijven voldoen aan de verwachtingen van onze klanten. Digitalisering is een aanzet tot efficiënter en flexibeler werken en algehele professionalisering. Dat inzicht leidde ertoe dat we, na 25 jaar, zijn overgestapt op een ander softwarepakket. Dat heeft een half jaar lang veel bloed, zweet en tranen gekost, maar het resultaat is er naar. Daar hebben we een hele goede zet mee gedaan.

Zakelijke evenementen en sport combineer ik graag! Die mentaliteit is wel een familiedingetje. Helaas ook het iets minder goed tegen mijn verlies kunnen.

Niet alleen het softwarepakket veranderde in die veertien jaar. Ook de inhoud van mijn eigen werk veranderde. Soms geleidelijk, soms abrupt. Toen tijdens de crisis onze nieuwbouwtak niet langer rendabel was, kreeg ik klantenacquisitie voor Service & Onderhoud erbij als taak. Het was wennen in het begin, maar ik kreeg de smaak te pakken. Daar hebben we veel fijne samenwerkingen en relaties aan overgehouden. Erg belangrijk ook. Deze samenwerkingen geven mij energie. S&O, onze ‘nieuwe tak van sport’, biedt ons bedrijf ook een stabielere basis, precies op het moment dat het nodig was.

Trots op ons familiebedrijf is het overheersende gevoel bij mij. Trots op het bedrijf en vooral ook op de mensen daarin. Van de collega’s op kantoor tot de monteurs in de buitendienst. Al veertien jaar lang ga ik elke dag met een glimlach naar mijn werk. Ik geniet nog steeds van de prettige werksfeer, waarin iedereen veel voor elkaar over heeft. Als de volgende generatie Beers vind ik het belangrijk om deze cultuur nog lang in stand te houden. Behalve sfeer zorgt ook de ruimte die ik krijg en de ontwikkeling die ik hier doormaak voor veel plezier. Daarbij hoort evengoed ruimte om fouten te maken.

Van de ene op de andere dag gaf ik leiding aan de mensen die mij tijdens mijn scriptie begeleidden. Een sprong in het diepe die niet meteen goed beviel, maar me uiteindelijk veel opgeleverd heeft.

Het gevoel is goed en dat is het al heel lang. Daarom is het voor mij heel logisch om volgend jaar het bedrijf over te nemen van mijn vader Aat en zijn vrouw Sylvia. Ik heb vertrouwen in ons team en denk dat we met elkaar een rooskleurige toekomst tegemoet gaan. Daarbij trek ik graag de lijn door die ik in de afgelopen veertien jaar heb ingezet. Kwaliteit, automatisering en professionalisering spelen daarin een belangrijke rol. Aat en Sylvia gun ik het natuurlijk van harte dat zij het iets rustiger aan gaan doen. Binnen Beers was het vaak alles behalve rustig of saai.

Natuurlijk voel ik ook de zware verantwoordelijkheid op mijn schouders. Het ondernemen en alle mogelijke zorgen die daarbij horen. Maar mijn vertrouwen dat ik dat aankan, is daarom niet minder. Aat en Sylvia verdwijnen bovendien niet helemaal uit beeld. Zij blijven betrokken bij het bedrijf en denken graag mee over onze gezamenlijke toekomst.

‍